In het licht van de internationale Vrouwendag is het tijd om aandacht te besteden aan de donkere en destructieve – en daarmee transformerende – krachten die vrouwen in zichzelf kunnen aanboren.
Het is niet bepaald een vrouwvriendelijke tijd. Vrouwen moeten lijdzaam toekijken hoe mannen met macht de dienst uitmaken, moeten ervaren hoe de natuur wordt uitgebuit, hoe hun zonen als kanonnenvoer worden opgevoerd en zijn slachtoffer van verkrachting, miskenning en verwaarlozing.
Maar laten we niet vergeten dat in een wereld waarin mannelijke waarden en testosteron de dienst uitmaken, Sekhmet geactiveerd kan worden: het archetype van de woedende, felle voorvechtster van waarden, creativiteit, gezondheid en natuur.
Wie is Sekhmet?
Sekhmet is een godin uit de Egyptische mythologie, ook wel het Oog van Ra genoemd. Sekhmet had een leeuwenkop en was de godin van de vergelding, ziekte en leeuwinnen. In de ogen van de Egyptenaren was ze een zeer krachtige godin. Sechmet symboliseerde de verwoestende kracht van de zon.
Dit is het verhaal:
De goden hadden bij de schepping de mensen allerlei talenten meegegeven zodat ze op aarde konden gedijen en tot bloei konden komen, maar in plaats van dankbaarheid en eerbied voor deze bijzondere talenten, maakte de mensheid er een puinhoop van.
Ze wilden de goden zelfs hun macht ontnemen en zelf voor god spelen. Ze namen het recht in eigen hand, voerden oorlogen en sloegen godslasterlijke taal uit. Kwaadaardige keizers en malafide priesters zwoeren samen om het heilig vrouwelijke en daarmee moeder natuur te vernietigen. Daarvoor gebruikten ze de vermogens die ze nu juist van de goden hadden ontvangen.
De God Ra, de Zonnekoning die met de andere oude godheden al eeuwig in de oerwateren verkeerde, hoorde van de plannen en riep de goden bijeen.
Ze besloten gezamenlijk dat de godin Sekhmet ‘de kracht waartegen geen kracht is opgewassen’, zich op aarde moest manifesteren om een einde aan de tirannie te maken. Ze gaven haar de opdracht om alle mensen met slechte gedachten en boze plannen te straffen.
Dus Sekhmet begaf zich tussen de kwaadwilligen, de machthebbers en vernietigde hen. Met de woestheid van een razende leeuwin slachtte ze mensen af, scheurde hun lichamen uiteen en dronk hun bloed. Het bloedbad was gigantisch.
Maar het bloed van de mensen bracht haar in een vreemde roes en ze ging zo op in haar woede dat de goden beseften dat ze haar een halt toe moesten roepen voordat ze al het leven op aarde zou vernietigen. Als de geest eenmaal uit de fles is…
Dus liet Ra planten en kruiden komen waarvan geestverruimende middelen konden worden gebrouwen. Deze stuurde hij naar Setki die ze mengde met bier en een mengsel van rode oker. Sekti vulde zevenduizend kruiken met dit mengsel en bracht ze naar de plek waar Sekhmet langs zou komen. Daar goot hij ze leeg, zodat de aarde onderliep en de velden volstroomden met de bloedrode vloeistof.
Toen Sekhmet langskwam, dacht ze dat het bloed was en dronk er gulzig van. Maar de kruiden zorgden ervoor dat ze kalmeerde. Daarop zag ze af van haar plan de hele mensheid uit te roeien en begaf zich weer onder de goden.
Wat betekent Sekhmet in onze tijd?
Hoe sterker de greep van het patriarchaat, hoe meer van vrouwen wordt verwacht dat ze zich aanpassen en hun mond houden om maar niet in conflict te komen met het gezag. Maar al dat zwijgen en slikken, en je moeten aanpassen, leidt tot opgekropte woede en dat kan depressie en radeloosheid tot gevolg hebben. Sekhmet helpt ons herinneren dat woede over onrecht de vrije teugel mag krijgen, als er fundamentele waarden op het spel staan.
In de psyche van elke vrouw leeft Sekhmet als archetype. Laten we haar serieus nemen als transformerende kracht, waarmee rekening gehouden moet worden.