In een van mijn workshops kwam een filmstudent naar me toe. Ik had in de les verschillende films besproken en fragmenten laten zien uit As it is in Heaven, American Beauty, Festen, Magnolia, Six Feet Under en Mad Men. De student vroeg na afloop: heb je eigenlijk een lievelingsfilm? Ik vind dat altijd een rotvraag omdat ik zoveel films mooi vind, dus nee ik heb geen favoriet, zei ik, maar als je perse een antwoord wilt hebben, als je een pistool op mijn slaap zet: dan zou ik misschien zeggen: Casablanca.
Hij kijk me enigszins bevreemd aan. Casablanca? Waarom?
Tja. Waarom is Casablanca een film die in ons collectieve geheugen gegrift staat?
Is het vanwege de magie en aantrekkingskracht tussen Humphrey Bogart en Ingrid Bergman?
Is het omdat we tot op het laatst in spanning zitten over de afloop?
Komt het door de legendarische quotes? (‘Here is looking at you, kid’). Komt het door de legendarische muziek (‘As Time goes bye’.) De urgentie van het verhaal tegen de achtergrond van de WO II? Dat speelt allemaal mee. Maar het is natuurlijk ook omdat we aan het einde ontdekken dat de hoofdpersoon – Rick Blaine- zijn particuliere belang opzij zet voor de grote zaak. Hij offert zelfs zijn grote liefde. Dat is ontroerend en onthutsend en groots.
Grappig feit: toen ze de film aan het draaien waren, was tot op het laatst een alternatief einde mogelijk. Het script was nog niet af. Ter plekke hebben ze deze variant geschreven en uitgevoerd. De beste variant naar mijn gevoel.
Als je zin hebt om de film nog eens te bekijken kom dan aankomende dinsdag naar het Heerenstraattheater in Wageningen. Ik houd een korte inleiding en zal de film bespreken aan de hand van de bekende 12 stappen.
http://www.heerenstraattheater.nl/event_view.php?ID=64