De oersoep
Verhalen zijn net mensen: uiterlijk allemaal uniek en verschillend, maar hoe dieper je erin duikt hoe meer ze op elkaar gaan lijken. twee harten of twee nieren zijn al nauwelijks van elkaar te onderscheiden en het menselijk DNA is geloof ik voor meer dan 95% identiek. Zo ook met verhalen.
Gisteren liep ik rond op een conferentie over schrijven en e-cultuur in Delft. Heb daar zelf een minilezinkje gehouden over narratieve technieken. Of je nu filmpjes maakt, danst, games ontwikkelt met jongeren… au fond gaat het allemaal om wat je wilt vertellen. To express & to connect. Verhalen vormen de grondslag voor heel veel creatieve uitingsvormen en dan is het fijn te beseffen dat alle verhalen variaties zijn op dat ene oerverhaal, het verhaal over scheiding-inwijding-terugkeer. Een hoofdpersoon die naar geluk streeft… dat veroorzaakt gedoe, conflict en chaos en aan het einde is dat gelukt of niet gelukt en zijn er lessen geleerd.
Verlangen we niet allemaal terug naar waar we vandaan kwamen: de heelheid, de oersoep? Eindelijk rust! Al dat getwitter!
Maar… Voorlopig heeft de digitale revolutie ‘storytelling’ voorgoed veranderd en beschikken we over waanzinnig veel middelen om onze verhalen met anderen te delen. Nu niet meer klagen over gebrek aan inspiratie. Het is hooguit een kwestie van focussen.
Goed idee: geef het hoofdkarakter uit je boek of je script een eigen facebookpagina!
En dit…. leuk experiment met perspectiefwisseling: http://www.hboimagine.com/
