Het treinpersoneel stond de stroom passagiers met bestemming Utrecht op de kop van het perron in Den Haag op te wachten.
‘Deze trein rijdt niet’.
‘Wat nou weer?!’, mopperde de gefrustreerde meute.
‘Stremming? Storing?’
‘Aanrijding met een persoon…’
Doink. Dat kwam aan.
‘U kunt via Rotterdam of via Leiden reizen’.
Een aantal reizigers stond er ineens besluiteloos en verweesd bij. Hun aktetassen bungelden zwaar aan hun schouders.
Een vrouw verhief haar stem.
‘Waarom moeten ze altijd voor de trein moeten springen als ik naar huis moet!’
De omstanders draaiden zich geschokt in haar richting en bij een van de conducteurs leek iets in het hoofd te knappen.
‘Dat mag u niet zeggen.’ Het kwam er hard en fel uit.
De vrouw keek hem spottend aan en vond dit genoeg aanleiding om er nog een schepje bovenop te doen. Waarom ze dat niet zou mogen zeggen… dat zij ook zo haar problemen had… dat ze niet met die van anderen geconfronteerd wenste te worden. Egoïstische kutgasten…
De conducteur, plotseling bleek, keek haar ontzet aan. Het gemopper van de omstanders verstomde.
De vrouw spuwde haar laatste gal en liep schreeuwend weg.
Wij, de overgebleven passagiers keken naar de conducteur.
Hij stamelde: ‘Zoiets zeg je niet. Dat mag niet. Mijn collega’s zijn nu hard aan het werk om… ik heb dit nu een paar keer meegemaakt. Het is het meest verschrikkelijke wat je kunt meemaken’.
Hij kwam er niet goed meer uit.
En toen gebeurde het. Een wolk van liefde en mededogen omringde plotseling de kleine man. Zag ik tranen in zijn ogen?
Ik dacht aan de persoon die het op deze laatste stralende oktoberdag voor gezien had. En de impact die zijn gruwelijke daad op de gemoederen hier op dit perron had.
Ik zag de passagiers in de gestrande trein voor me.
En de collega’s van de conducteur die nu met een afschuwelijk werkje bezig waren.
En de boze vrouw
De ontdane blik van de conducteur
En ik herinnerde me een tekst van Maya Angelou die ik die dag gelezen had.
‘I’ve learned that you can tell a lot about a person by the way he or she handles these three things: a rainy day, lost luggage, and tangled Christmas tree lights.’
En ik voeg er aan toe: …of een aanrijding met een persoon.
MB oktober 2011
