Over het wel en wee van de menselijke verbeeldingskracht…
Ik lag wakker vannacht. Mijn rondtollende gedachten leken wel onrustige paarden in een donkere stal. En het was niet eens iets belangrijks. Maar wie kent het niet, dat geplaag van de onrustige geest die ofwel vooruitsnelt of oude zaken oprakelt en herkauwt.
Overal behalve vredig in het nu.
Gelukkig sliep ik toch na een uurtje weer in en vanmorgen begreep ik niet zo goed wat me nu had dwars gezeten…
Ik moest denken aan de mythe van Prometheus.. Hier komt ie…
Prometheus (broer van Atlas) vond dat de mensen aanmerkelijk minder goed bedeeld waren dan de goden zelf als het ging om talenten, instincten en vaardigheden en dus stal hij het vuur van de goden en gaf het aan de mensen.
Prometheus werd voor zijn ‘hybris’ streng gestraft. Zeus liet hem vastketenen aan een rots en iedere dag kwam er een adelaar aan zijn lever knagen. Die lever herstelde dan weer in de nacht, maar de volgende dag was het weer zover: de adelaar kwam en vrat aan zijn lever.
Prometheus betekent ‘vooruitzien’ en Prometheus is bekend geworden als een leraar en uitvinder die de mensen leert zich iets voor te stellen in de toekomst. Lang leve de verbeeldingskracht! Lang leve Prometheus!
De mogelijkheid om je iets voor te stellen in de toekomst is een sprong in de evolutie geweest, net zoals het ontdekken van het vuur, waarmee de mens leerde metaal te bewerken.
Met het vuur, maar ook met verbeeldingskracht is de mens in staat te innoveren, te veranderen, technische ontwikkelingen door te voeren en dus de toekomst vorm te geven.
Prometheus dus.
Maar ‘vooruitzien’ hangt onmiddellijk samen met de toch wat minder plezierige neveneffecten. Namelijk: de zorgen die er mee gepaard gaan.
De mogelijkheid vooruit te blikken betekent dat je je maar al te goed kunt voorstellen wat de mogelijke gevolgen in de toekomst zijn van je vooruitziende blik en dat kan gaan knagen.
Een vogel die aan je levert knaagt is een prachtige metafoor voor die zorgen die je kunnen teisteren. En die alleen door een goede nachtrust weer kunnen verdwijnen. De lever is de zetel van de angst. Zorgen en angst worden gedurende de nacht minder, maar als je wakker wordt de volgende morgen en je weer naar de toekomst kijkt, begint het gelazer weer. De vogel keert terug.
De broer van Prometheus heette trouwens Epimetheus en dat betekent: terugblikken, reflecteren.
Ook zeer belangrijk in een mensenleven, en ook iets waar je behoorlijk van wakker kan liggen!
