Keerpunt
In het weekend van 26/27 juni ben ik in Duitsland als om half 12 s avonds mijn telefoon overgaat. Ik begrijp van mijn schoonzusje dat mijn vader plotseling is overleden. Op 81 jarige leeftijd glipt hij er zomaar onaangekondigd tussenuit. Hij heeft die avond nog voetballen gekeken, de krant doorgenomen en voor mijn moeder en hemzelf vast de ontbijttafel voor de volgende dag gedekt. Hij voelde zich niet echt lekker die avond, maar zoals wel vaker, werd dit gebagatelliseerd. ‘Niks aan de hand’. Vijf minuten later vindt mijn moeder hem op de badkamervloer. Hartstilstand.
Ik realiseer me daar in die hotelkamer dat dit weer zo’n moment is dat het initiatief je even uit handen wordt geslagen. Schrik, verbazing. Een omslagpunt in verhaaltermen. Bizar genoeg valt dit moment precies samen met het moment dat ik het hoofdstuk ‘De Omslag’ in Storytelling in 12 stappen aan het schrijven ben. Het is een keerpunt in het verhaal en onverwachte tegenslagen dienen zich aan. Net als je denkt dat je lekker op koers bent.
In de aanloop naar de begrafenis graaf ik in mijn verleden. Ik zoek naar verhalen en anekdotes en dierbare momenten. Deze foto is er zo een. Hoogzomer. Juli 1959. Onbekommerd genieten van het samenzijn met mijn vader. Die momenten kennen we ook. We voelen ons onbezorgd en vrij. En dan weet je… er kan zomaar iets gebeuren waardoor alles op zijn kop komt te staan.
Pluk de dag en geniet van het leven
M
