Tijdens de vorige stap heeft de held in de diepste duisternis de schat van inzicht veroverd, zich ten diepste iets gerealiseerd, de situatie geanalyseerd, vuile handen gemaakt, of heeft hij met verraad en bedrog te maken gehad.
Nu volgt de fase waarin hij een uitweg moet vinden uit de duisternis. Hij moet zijn verworven schat – of dat nu een geliefde of een inzicht is – gaan delen met de wereld waaruit hij vertrokken is. De held herinnert zich waar het avontuur om begonnen was, krijgt een visioen of herinnert zich de lessen van de mentor. Er is weer licht aan het einde van de tunnel.
In veel actiefilms volgt nu de beroemde achtervolgingsscène: met de vijand op de hielen rennen voor je leven. Het is het herwinnen van de focus na alle verwarring. Doelgerichte actie volgt. Groepen hergroeperen zich. In romantische komedies zie je hier de hoofdpersoon zich haasten om de verloren gewaande geliefde die al op de trein wacht, of op de vliegtuigtrap staat, alsnog de liefde te verklaren.
De fase van de Terugkeer, gaat om focus herwinnen. Als de held tot de kern van de zaak is doorgedrongen en zijn queeste tot een goed einde heeft gebracht, moet hij weer terug naar huis met zijn schat. Hij moet de gemeenschap verrijken met het levensbrengende elixer. Daarvoor moet hij ontsnappen of vluchten uit de speciale wereld, en hij krijgt daarbij soms onverwachte en mysterieuze hulp van buitenaf. Als de vijand hem niet op de hielen zit, kan het zijn dat die zich weer heeft opgericht voor een finale aanval. Deze fase brengt versnelling, actie en doelgerichtheid in het verhaal teweeg.
In Thelma & Louise van Ridley Scott, uit 1992, realiseren de vriendinnen zich dat ze omsingeld zijn door de complete politiemacht van LA. De vijand heeft zich gegroepeerd, angstaanjagend en krachtiger dan ooit tevoren. Op dat moment kijken ze elkaar aan en herinneren elkaar eraan waar het nu ook alweer om te doen was: ‘Go for it…’ En dan sturen ze de auto van het klif af. Beter dood en vrij dan gevangen!
