Miebo

Dennis Hopper -Are You Sicilian?

door

Dennis Hopper

Vannacht gedroomd dat ik met Dennis Hopper in de trein zat op weg naar…? Ik weet niet waar naar toe, maar we waren op reis. En: we hadden heel veel plezier samen. Ik toonde hem alle foto’s op mijn Ipod. Het voelde vertrouwd en als vanouds. En we maakten grapjes. Maar waar was ik met Dennis Hooper nou eigenlijk naar toe onderweg? Waarom verscheen Dennis Hopper vannacht in mijn dromen. Het laat zich raden.

Gisteren bij het NOSjournaal vernam ik dat hij dood was. Prostaatkanker. Filmfragmenten uit Easy Rider en Blue Velvet kwamen voorbij. Dennis Hopper als symbool voor dwarsheid, cultfilms en kunstenaarschap.

Ik moest denken aan de scene uit True Romance van Tony SCott uit 1993, scenario Quentin Tarantino. Een film die ik toevallig vorige week nog met zoon Paul heb bekeken. De film die uitkwam een jaar voor Pulp Fiction en waarin Tarantino al een bijzonder staaltje weggeeft van zijn talent voor dialogen. Hier een fragment uit die film met daarin : Dennis Hopper samen met de ongeëvenaarde Christopher Walken. ‘Are You Sicilian?’ Gruwelijke maar briljante scene vooral vanaf het moment dat Dennis Hopper aan zet is. (met James Gandolfini -Tony Soprano in een bijrolletje) Geniet en huiver!

Six Feet Under

door

Ik bereid een workshop voor, die ik samen met Marciel (Witteman) ga geven bij het Netwerk Mediavrouwen. Een introductie op het vak van scenarioschrijver. Daarvoor sprokkel ik mooie filmfragmenten te bij elkaar. Fragmenten waar wij zelf als scenarioschrijvers door geïnspireerd zijn. Natuurlijk horen daar fragmenten bij uit de HBO serie Six Feet Under, gemaakt door Allen Ball. De serie gaat over een familie van begrafenisondernemers. Geniaal idee natuurlijk. En heel goed geschreven. Het bizarre van dit gegeven is dat in dezelfde tijd dat in Amerika deze serie werd bedacht en voorbereid, hier in Nederland hetzelfde idee is ontstaan. Zonder dat daar enige kennis over bestond. De serie (ik weet niet meer om hoeveel afleveringen het ging) is ook daadwerkelijk gerealiseerd bij de VPRO, als ik me goed herinner.
Natuurlijk heeft die serie (dank aan ons beperkte taalgebied en knullige budgetten) nooit de omvang en de klasse van een serie als Six feet Under kunnen halen. Maar wel bijzonder dat in op twee plekken tegelijkertijd hetzelfde idee opkomt. Of neerdaalt. ‘It is in the air…’ zeggen ze wel eens. Morfische resonantie? Is dat de reden dat ik altijd een beetje een opgejaagd gevoel krijg als ik een goed idee heb. Wie weet zijn anderen me voor….

Hier de laatste droom van Nate…

vlammetje

door

Pinksteren. Waar ging Pinksteren ook al weer over? Ik herinner me uit de verhalen van vroeger dat de discipelen vlammetjes op hun hoofd kregen. De Heilige Geest daalde neer. Nogal een absurde situatie, leek mij dat. Nu vermoed ik dat het ging om een moment van verlichting of bezieling. Ze zagen het licht, raakten verlicht of geïnspireerd. Zoiets zal het wel geweest zijn.

Mijn Pinkstermoment: in de tuin (hè hè, eindelijk zomer) lees ik in het vuistdikke werk van Christopher Booker: The Seven Basic Plots. Waarom wij verhalen vertellen. Booker beschrijft zeven oerplots. Variërend van ‘Overcoming the Monster’ en‘Rags tot Riches’ tot en met Voyage & Return…Van tragedies tot Komedies. Hij haalt er de hele wereldliteratuur bij. Van BeoWulf tot en met Beckett. Van Tsjechov tot en met moderne films.

Voor mijn eigen schrijfproces en inspiratie een heerlijk boek. Alles is natuurlijk altijd weer een variatie op dat ene oerverhaal, zoals Campbell dat gedestilleerd heeft uit alle mythen, verhalen, dromen en sprookjes van de wereld. En dat ene oerverhaal beschrijft weer in allerlei variaties het archetypische proces van het menselijk ego opzoek naar heelwording… (en waar dat de mist in gaat).
Mooi is dat Booker uitlegt hoe het komt dat er op een goed moment in de literatuur geen ‘ronde’ verhalen meer verteld worden en waarom er gewelddadige karakters maar ook dolende en inactieve helden ten tonele verschijnen. Ja ja… ons wereldbeeld en ons zelfbeeld is behoorlijk verbrokkeld en gedesintegreerd. Nou ja, gedesintegreerd of niet… vandaag heb ik een klein vlammetje op mijn hoofd.

http://www.bol.com/nl/p/engelse-boeken/the-seven-basic-plots/1001004002617560/index.html

inspiratie leidt tot schrijfblessure

door

Tijd voor een blog

Vandaag besloten om de inhoud (nou ja… deel ervan) van mijn rode Moleskine te delen met de wereld.

In de aanloop van… of als spin off… van mijn boek dat ik aan het schrijven ben… Storytelling in 12 stappen – Op Reis met de Held, voor Uitgeverij Augustus/de Schrijfbibliotheek.

De Reis van de Held (ook wel Monomythe genoemnd) is een fascinerend en ontroerend verhaalmodel ooit door Joseph Campbell gedestilleerd uit alle grote mythen, verhalen en dromen van de wereld. Een ontwerp op basis waarvan je ieder (goed verteld) verhaal kunt duiden, begrijpen, maar wat tegelijk ook waanzinnig inspirerend is bij het construeren van nieuwe verhalen. Juist omdat het weer teruggrijpt op dat oerverhaal dat ten grondslag ligt aan het complete menselijk bewustzijn. Wat kan dat ‘goddelijk’ ontwerp betekenen voor schrijvers en verhalenvertellers? Daar gaat mijn boek over.

Het schrijven van het boek gaat lekker. Ik zit al op 14.000 woorden (moeten er zo’n 30.000 worden). Maar deze week zo fanatiek door zitten schrijven dat ik er een schrijfblessure aan heb opgelopen. Verkeerde werkplek waar ik geheel bezeten en geinspireerd 5 uur non-stop heb zitten schrijven, leidde tot een giga-knoop tussen mijn schouderbladen. Gevolg: stijfheid, stramheid en pijn. Gedwongen schrijfpauze. En dus dit weekend lezen en aantekeningen met potlood in mijn al eerder genoemde rode Moleskine. En tussendoor Yoga, Chi-kung, een lange fietstocht en een wandeling van anderhalf uur door de bossen en weilanden. Nu weer in orde.

Ik keek intussen weer eens naar de TED presentatie van Elisabeth George. http://www.ted.com/talks/elizabeth_gilbert_on_genius.html… Prachtig verhaal over hoe het eigenlijk werkt, dat schrijfproces. Natuurlijk is het soms buffelen en ploeteren, maar vooral ook: je openstellen. Er is een verhaal dat verteld moet worden en het zweeft door de lucht. Het is op zoek naar een vertolker, dat kan jij zijn, maar als je er niet voor openstaat, zoekt het verhaal wel een ander. Goede ideeën en mooie verhalen komen tot ons via een wonderlijk en fascinerend creatief proces. Dat creatieve proces wil ik graag tot onderwerp maken van mijn blog. En hoe mijn boek tot stand komt!

Leef lang en gelukkig!!

Mieke