Wensen zijn voorgevoelens van hetgeen we in staat zijn daadwerkelijk te realiseren.
– Goethe
Het valt me op dat nu, na een dikke maand ‘intelligente’ lock-down, er ineens allerlei – vaak minder intelligente en zelfs beschuldigende – meningen en theorieën over elkaar heen buitelen met betrekking tot het virus en wat er straks na deze crisis gaat gebeuren. En er wordt daarbij vooral gefocust op de problemen en niet op de oplossingen. En dat terwijl we nu de unieke kans hebben om een nieuw hoofdstuk in de geschiedenis van de mensheid te schrijven. Waar verlangen we ten diepste naar? Welke beelden helpen ons als mensheid vooruit en welke houden ons gevangen in beperkt bewustzijn, polariteit en angst en misstanden? Welke verdelen ons en welke tillen ons op en geven perspectief ?
Beelden van de toekomst
Mijn motto (zie mijn boeken) is dat we onze eigen werkelijkheid creëren, door onbewuste overtuigingen en aannames, door ingesleten gewoontes en patronen, door wat we willen zien en door waar we de hele tijd maar aandacht aan schenken. What you see is what you get. Maar zodra we ons bewust worden van deze programmering en inzien waar deze ons doet vastlopen, kunnen we gaan herprogrammeren en kan er een nieuw verhaal beginnen.
Maar dat vraagt dan wel grondig onderzoek naar wat er geleid heeft tot de huidige situatie, wat die overtuigingen zijn, waar we van af willen en waar we naar toe willen.
Let op je woorden want die worden je daden
Let op je daden want die worden je gewoontes
Let op je gewoontes want die vormen je karakter
Let op je karakter want dat bepaalt mede je lot!
Uit de Talmoed
Angst voor de dood
Angst is daarbij de allerslechtste raadgever. Door voortdurend te focussen op het drama, op slecht nieuws en sterftecijfers, op het gevaar van het virus, op wat er allemaal mis gaat, wordt de onbewuste angst voor de dood getriggerd, ons limbisch brein veert op en blokkeert de hogere en meer recent ontwikkelde delen van de hersenen, zoals de neo-cortex die ons het vermogen tot muziek, taal, kunst en redeneren heeft geschonken. Dat oude limbische brein (zoogdierenbrein), maakt geen onderscheid tussen echte en ingebeelde gebeurtenissen en laat ons van alles geloven; een ideale voedingsbodem voor complottheorieën, zwartdenkers, angsthazen, mensen die niet verder kunnen kijken dan hun neus lang is. We kunnen niet meer helder redeneren en een beeld van de toekomst creëren lukt al helemaal niet. De problemen worden groter in ons hoofd. Angsten worden overtuigingen. En overtuigingen vormen op hun beurt de programmatuur voor het functioneren en die zorgt weer voor lichamelijke processen (angst beïnvloedt bijvoorbeeld direct het immuunsysteem) En Voilà! Zo worden angsten en overtuigingen werkelijkheid. Dat gaat op individueel niveau zo, maar ook collectief. De wereld is een projectie. Als we onze overtuigingen niet veranderen, verandert er niets.
Verbeeldingskracht
Hoe doen we dat? In de eerste plaats door grondig zelfonderzoek naar wat uit ons leven kan verdwijnen en in de tweede plaats door in iets nieuws en opwindends te gaan geloven. Om maar weer even een verhaalmetafoor te nemen… het volk Israel had het niet uitgehouden in de woestijn als er niet een beeld was van een land van melk en honing waar hevig naar verlangd werd. Odysseus wilde naar huis, naar Ithaka, waar zijn vrouw op hem wachtte en hield vol. Met de Heilige Graal voor ogen zijn wij tot heel veel in staat.
Toekomstplaatje
Een groep van 170 Nederlandse wetenschappers betoogt dat het virus weliswaar levens ontwricht, maar tegelijk een historische kans biedt, om de maatschappij “radicaal duurzamer” te maken. Reken af met ‘business as usual”, bepleiten ze (lees artikel in Trouw) Dus wat is ons toekomstplaatje? Laten we nu vooral niet cynisch zijn en zeggen: ach, de mens deugt niet en is egoïstisch en verspillend en straks straks zitten we weer met z’n allen in een vliegtuig.
Laten we nu, vooral nu, eens hoopvol en visionair zijn en ophouden met mopperen en zeuren. Laten we een beeld van een groene, saamhorige samenleving ontwikkelen. En onderzoeken waar we drastisch mee moeten kappen om dat dichterbij te halen. Wellicht moet er wel een Mozes opstaan die ons leidt, of een Kennedy met een opwindend toekomstperspectief (à la ‘een man op de maan’) om de boel te mobiliseren. Maar daar kunnen we natuurlijk niet op gaan zitten wachten.
Wees de verandering die je zelf in de wereld wilt zien
In de jaren 70 was een bekende uitspraak die luidde: Verander de wereld, begin bij jezelf. En Ghandi zei: Wees de verandering die je zelf in de wereld wilt zien. En zo is het. We kunnen niet een betere wereld verwachten als we niet ook zelf nadenken over wat het nieuwe hoofdstuk in ons eigen leven gaat zijn. En wat er eerst uit ons eigen systeem moet verdwijnen, waar we mee kunnen stoppen. Dat herprogrammeren van die oude software, vergt oefening, moed, training en zelfonderzoek. De held moet het hele pad afleggen.
PS
Wanneer je deze coronacrisis ook als een fase ziet waarin je een nieuw hoofdstuk kunt schrijven voor je verhaal en wat jij de wereld te bieden hebt, maar je weet niet precies hoe, doe dan mee aan het onlineprogramma dat ik hiervoor heb ontwikkeld: Held(in) in een nieuw verhaal.
In 12 weken ontwikkel je een nieuw hoofdstuk voor jezelf, voor na de crisis! Klik hier voor meer info!
O ja… en ben je geïnteresseerd in mijn nieuwe boek? Klik hier voor meer informatie
(c) April Mieke Bouma
